Fasola ma stosunkowo niewielkie wymagania glebowe, może być uprawiana na wszystkich typach gleb ciepłych, próchniczych, szybko nagrzewających się o dobrych stosunkach wodno–powietrznych. Fasola na nasiona może być uprawiana po różnych roślinach okopowych, zbożowych, warzywach, najlepiej w drugim lub trzecim roku po oborniku.

Nie uprawia się jej tylko po innych motylkowych lub strączkowych, oraz po marchewce i pietruszce, ze względu na możliwość porażenia nicieniami. Nawożenie mineralne powinno być oparte na wynikach analizy chemicznej gleby. Optymalna dla fasoli zasobność mg/dm³ gleby w makroskładniki wynosi: 60-80P, 125-175K ,50-70Mg i 1000-2000 Ca. Jeżeli w glebie jest więcej niż 30mg/dm³ azotu mineralnego (NO₃+ NH₄) nawożenie azotem jest zbędne. W nawożeniu potasem należy stosować siarczan potasu, gdyż fasola jest wrażliwa na chlor.

Fasola ma zdecydowanie mniejsze wymagania glebowe, niż klimatyczne. Udaje się na wszystkich typach gleb żyznych dobrze nagrzewających się i o uregulowanych stosunkach wodnych. Nie nadaje się do uprawy na glebach zbyt słabych, jak i ciężkich i zlewnych. Optymalne pH dla fasoli wynosi 6-7. Nie powinno jej się uprawiać przy pH 5,5.Jeżeli pH jest mniejsze od 6, to konieczne jest wapnowanie. Na zimę jest konieczna orka przedzimowa. Gleba przed siewem musi być starannie przygotowana odchwaszczona i spulchniona nawet za pomocą glebogryzarki.