Fasola zwykła pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej, gdzie była spożywana od dawna. Fasolę spotyka się już w bardzo starych grobowcach. Do Europy z Ameryki fasolę zwykłą przywiózł Kolumb. Fasola wielokwiatowa pochodzi z Meksyku, gdzie do dzisiaj są tam uprawiane formy dzikie. Początkowo była uprawiana jako roślina ozdobna, do celów kulinarnych zaczęto ją używać dopiero na początku XIX w.

Fasola zwykła ma korzeń palowy sięgający do 1 metra głębokości i głębiej. Fasola tworzy obfite rozgałęzienia na głębokości gleby do 25 cm, rozchodzące się na odległość 30-60cm. System korzeniowy jest wrażliwy na uszkodzenia i po uszkodzeniu korzenia słabo się regeneruje. Fasola źle znosi przesadne zabiegi pielęgnacyjne. Korzenie współżyją z bakteriami korzeniowymi (Rhizobium phaseoli).

Fasola jest roślina ciepłolubną. Kiełkowanie rozpoczyna dopiero przy 11 °C, a przebiega ono najlepiej w temperaturze 18-22°C. Optymalna temperatura wzrostu 20-25°C. Przy temperaturze poniżej 16°C przez dłuższy okres rośliny słabo rosną słabo kwitną i zawiązują strąki. Fasola nie tylko nie wytrzymuje przymrozków, ale nawet dodatnie temperatury 1-2°C są dla niej szkodliwe. Mniej wrażliwa jest fasola wielokwiatowa.

Fasola jest jedną z podstawowych roślin uprawnych i stanowi podstawowe źródło białka dla wielu ludów Chiny i Brazylia. Spożywa się świeże mięsiste strąki, fasole konserwowaną i mrożoną, a także suche nasiona. Fasola nadaje się też na przetwory. W Europie mało się uprawia fasoli ze względu na pracochłonność, chociaż formy karłowe są teraz w pełni zmechanizowane.

Fasola jest warzywem strączkowym należącym do rodziny motylkowatych. Do tej grupy roślin warzywnych uprawianych w Polsce należy jeszcze groch i bób. Na pograniczu warzyw i rolnictwa jest soja i soczewica. Cechą wspólną tych roślin jest to, że żyją one w symbiozie z bakteriami korzeniowymi brodawkowymi. Bakterie te wiążą wolny azot z powietrza.

Fasola ma stosunkowo niewielkie wymagania glebowe, może być uprawiana na wszystkich typach gleb ciepłych, próchniczych, szybko nagrzewających się o dobrych stosunkach wodno–powietrznych. Fasola na nasiona może być uprawiana po różnych roślinach okopowych, zbożowych, warzywach, najlepiej w drugim lub trzecim roku po oborniku.

Fasola spożywana w postaci nasion jest jednym z podstawowych źródeł białka w żywieniu człowieka. Fasola na suche ziarno zawiera 21,4 - 25,5% białka o wysokiej wartości biologicznej stanowiącego uzupełnienie białka zwierzęcego. Zawartość węglowodanów waha się w granicach od 51 - 62%, a tłuszczy od 1,6 - 2,1%.